معنی سوخته بید

لغت نامه دهخدا

سوخته بید. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) زغال بید که در پالودن بکار بوده:
سوخته بید و باده بین رومی و هندویی بهم
عشرت زنگیانه را برگ و نوای تازه بین.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 458 ).رجوع به سوخته شود.

فرهنگ فارسی

زغال بید که در بالودن بکار بوده

جمله سازی با سوخته بید

راوُق جا م فرو ریخته از سوخته بید آب گل گوئی با مُعْصَفَر آمیخته‌اند

برق تویی و بید من، سوختهٔ توام کنون سوخته بید خواه اگر رواق عید پروری

گزارش محتوای نامناسب

سوخته بید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی

جمله سازی با سوخته بید

معنی کلمه حسابرس شب

معنی کلمه غلاملو

معنی کلمه دارشماری

معنی کلمه قرامص

معنی کلمه ساعتگرد

معنی کلمه ثنیه الکور

معنی کلمه دیرین

معنی کلمه باد مهرگان

معنی کلمه وهل

معنی کلمه کونی

معنی کلمه کس کش

معنی کلمه ذکر استغفرالله ربی و اتوب الیه

سوخته بید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی

جمله سازی با سوخته بید

معنی کلمه حسابرس شب

معنی کلمه غلاملو

معنی کلمه دارشماری

معنی کلمه قرامص

معنی کلمه ساعتگرد

معنی کلمه ثنیه الکور

معنی کلمه دیرین

معنی کلمه باد مهرگان

معنی کلمه وهل

معنی کلمه کونی

معنی کلمه کس کش

معنی کلمه ذکر استغفرالله ربی و اتوب الیه

معنی کلمه ساعتگرد