سخن کردن

سر و سامان سخن کردن این جمعم نیست پهلوی من بنشانید پریشانی چند

می خوردن ما عذر سخن کردن ما خواست بر مست نگیرند سخن مردم هشیار

سخن کردن نمی آید ز هر کس تو می دانی سلیم این شیوه را خوب

گر سخن خواهی کنی، عیب سخن کردن بگو گر نخواهی تن زد، از حرف خموشی تن مزن

خوشا گوش سخن کردن ز جایی به امید حدیث آشنایی

گرچه بود اینجایگه جولان راز مصلحت نبود سخن کردن دراز