لغت نامه دهخدا رقایق. [ رَ ی ِ ] ( ع ص، اِ ) رَقائِق. چیزهای باریک. کنایه از اسرار و رموز. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). ج ِ رقیقة. ( ناظم الاطباء ). ج ِ رقیقه به معنی نازکها. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رقیقة شود. || نازکیها. ( فرهنگ فارسی معین ).
