لغت نامه دهخدا
دوپروانه. [ دُ پ َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از شب و روز باشد. ( آنندراج ).
دوپروانه. [ دُ پ َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از شب و روز باشد. ( آنندراج ).
کنایه از شب و روز باشد.
💡 پیشران ---- چهار موتور توربین گازی ۱۱۰۰۰۰ اسب بخار با دو پروانه ۴ پره ای.
💡 ویلم رویس در اواخر سال ۱۹۴۷ تکمیل شد و دارای ۱۹۲ متر (۶۳۰ فوت) طول، ۲۵ متر (۸۲ فوت) عرض، و ۸٫۹ متر (۲۹٫۲ فوت) ارتفاع بود و وزن آن ۲۱۱۱۹ تن ناخالص ثبت شده بود. هشت موتور سولزر آن دو پروانه را به حرکت درمیآوردند و این کشتی میتوانست ۹۰۰ مسافر را در خود جای دهد.
💡 بیک نیزه دو سر را شد سر و کار بشمعی شد دو پروانه گرفتار
💡 بسوزانم ز عشق تو خیال هر دو عالم را بسوزند این دو پروانه چو من شمع چگل باشم
💡 فروغ از چراغی ده این خانه را که سازد کباب این دو پروانه را