لغت نامه دهخدا
دستان زنی. [ دَ زَ ] ( حامص مرکب ) دستان زدن. نغمه سرایی. سرودخوانی. آوازخوانی:
چون به دستان زنی گشادی دست
عشق هشیار و عقل گشتی مست.نظامی.
دستان زنی. [ دَ زَ ] ( حامص مرکب ) دستان زدن. نغمه سرایی. سرودخوانی. آوازخوانی:
چون به دستان زنی گشادی دست
عشق هشیار و عقل گشتی مست.نظامی.
دستان زدن نغمه سرایی سرود خوانی
💡 چرا مهر دستان زنی برگزیدی که با دست و دستان او بر نیائی
💡 دستان زنی و بال گشایی چه دلگشاست از کبک طالع من و زاغ گمان مخواه