خوشان

لغت نامه دهخدا

خوشان. [ خ َ ] ( ع اِ ) گیاهی است مانند سرمق الا انه الطف ورقاً و فیه حموضة و یؤکل. ( منتهی الارب ). ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خوشان. [ خوَ / خ ُ ] ( ق ) در حال خوشی. ( یادداشت مؤلف ): بسی نیز بودی که دامن کشان بسروقت من آمدندی خوشان. ( دستورنامه نزاری چ روسیه ص 72 ).

فرهنگ فارسی

در حال خوشی بسی نیز بودی که دامن کشان بسر وقت من آمدندی خوشان.

جمله سازی با خوشان

زان عهد یاد باد که بی‌باده محتشم میشد خوشان ز خوش دلی خدمت خوشان
جان گوش کشان آید دل سوی خوشان آید زیرا که بهار آمد شد آن دی بیگانه
حسن رخسار دمی هست و دمی دیگر نیست حسن کردار و خیالات خوشان چیزی هست
هین بکشان هین بکشان دامن ما را به خوشان ز آنک دلی که تو بری راه پریشان نبری
رهین آن کرمم من که چون خوشان باشید هزار گنج ببخشید وزر دو صد خروار
نرگس مستش که شد ساقی بزم همه عالمی از وی خوشان من بخمارم از او
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
هیز یعنی چه؟
هیز یعنی چه؟
ژرف یعنی چه؟
ژرف یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز