خلوت جای

لغت نامه دهخدا

خلوت جای. [ خ َل ْ وَ ] ( اِ مرکب ) جای و مکان برای خلوت و عزلت. مُعتَکَف. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

جای و مکان برای خلوت و عزلت معتکف

جمله سازی با خلوت جای

💡 جز تو با تو در نمی گنجد کسی گر بهشتی هست خلوت جای تست

💡 منزلی دادشان درون سرای تا بود نزدشان به خلوت جای

💡 ملک گر هیچ یار استی به خلوت جای ما آمد دمی از پای ننشستی قدح پیمای ما بودی