( حنفیة ) حنفیة. [ ح َ ن َ فی ی َ ] ( ع اِ ) دین داری و درست اعتقادی. ( ناظم الاطباء ). || مذهب حق و عقیده صحیح. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) ج ِ حنیفی. ( اقرب الموارد ). رجوع به حنیفی شود. || ( اِخ ) اصحاب ابوحنیفة. حنفیة یا اصحاب الرأی. ایمان بمذهب آنان اقرار است بزبان و تصدیق بدل و کاستی و فزونی در ایمان روا ندارند و قیاس و اجتهاد و استحسان روا بینند. ( بیان الادیان ). و رجوع به خاندان نوبختی ص 70، 73، 77 شود.
حنفیة. [ ح َ ن َ فی ی َ ] ( ع ص ) سیوف حنفیة؛ شمشیرهای منسوب به ابوبحرصخر احنف بن قیس. ( منتهی الارب ). رجوع به حنفی شود.
حنفیة. [ ح َ ن َ فی ی َ ] ( اِخ ) خوله دختر جعفر، مادر محمدبن حنفیه زوجه علی بن ابیطالب ( ع ) و مادر محمدبن علی بن ابیطالب ( ع ). ( از ناظم الاطباء ).
فرقه منسوب به ابو حنیفه و یکی از فرقه های مهم اهل سنت است.
حَنَفیه
(یا: حنفی) از مذاهب معروف چهارگانۀ اهل سنت، و پیروان ابوحنیفه. ابوحنیفه قائل به رأی و اجتهاد شد و از اهل حدیث دوری جست. وی قیاس یا استحسان یا رأی را، پس از کتاب، سنت و اجماع، به عنوان اصل چهارم فقهی پذیرفت و در فقه شیوه ای ابداع کرد که به فقه حنفی مشهور است. اساس فقه حنفی، هفت اصلِ کتاب، سنت، قول صحابه، قیاس (جلی و خفی)، استحسان، اجماع و عرف است. مذهب حنفی به دست دو تن از یاران ابوحنیفه، محمد بن حسن شیبانی و ابویوسف قاضی، رواج فراوان یافت، اگرچه پیدایش مذاهب شافعیه و مالکیه تا حدودی مانع انتشار این مذهب شد. دربارۀ حنفیه، فقه و مشاهیر علمای آن کتب بسیار تألیف شده است. شمار پیروان مذهب حنفی از دیگر مذاهب اسلامی بیشتر است. حنفیان در میان مسلمانان کشورهای هند، پاکستان، بنگلادش، آسیای میانه، چین، افغانستان و ترکیه در اکثریت اند و گروهی از مردم عراق، مصر، سوریه، لبنان و ایران (در مناطقی از خراسان و بلوچستان و ترکمن صحرا) نیز حنفی مذهب اند.
💡 در منابع قدیمی شیعه، مادر او زنی از قبیلهٔ حنفیه معرفی شدهاست که در جنگ با ابوبکر به اتهام ارتداد بعد از مرگ پیامبر اسلام، اسیر شده بود. در این منابع، اتهام ارتداد، سیاستی برای تخریب و برخورد با طوایف هوادار جانشینی اهلبیت، شمرده شده که علی را وادار به دفاع از حقوق ایشان نمودهاست چنانکه اسباب آزادی این زن را فراهم آورده، با او به عنوان زن آزاد (نه کنیز) ازدواج میکند.
💡 امامزاده سید محمد مایان یا مسجد محمد حنفیه مایان یکی از مساجد قدیمی در روستای مایان سفلی هست که دربرگیرندهٔ آرامگاه منسوب به سید محمد از نوادگان محمد حنفیه فرزند امام علی (ع) میباشد. در بین مساجد مایان این امامزاده بعد از مسجد جامع مایان دومین مرکز فعال فرهنگی و مذهبی در این روستا میباشد.
💡 بقعه میر محمد حنفیه مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در شهرستان بوشهر، جزیره خارگ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۰۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
💡 پدرش را جعفر بن قیس بن مسلمة بن عبید بن ثَعلبة بن یَربوع بن ثعلبة بن دُئل بن حَنفیة بن لُجَیم بن صَعب بن علی بن بکر بن وائل بن قاسط بن هِنب بن اقصی بن دُعمی بن جَدیلة بن اَسَد بن رَبیعة بن نِزار بن مَعَد گزارش کردهاند و مادرش را اسماء دختر عمرو بن اَرقم بن عبید بن ثعلبة، از بنی حنفیه دانستهاند.
💡 مکان های دیدنی:۱-رصدخانه خواجه نصیرالدین طوسی ۲- مسجد محمد حنفیه ۳- زیارتگاه سیاهپوش ۴- باغات و رودخانه زینجناب که از دامنههای سهند سرچشمه گرفته و باغات زینجناب به دامنههای سهند ختم میشود.
💡 تل خرمنی مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان بوانات، بخش مرکزی، ۳ کیلومتری جنوب شهر سوریان، شمال تفرجگاه طبیعی محمد حنفیه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۹۹۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
