کلمه «آمدن» به عملی اشاره دارد که فرد یا چیزی از جایی به جای دیگر حرکت میکند و به مقصد میرسد. این واژه در زبان فارسی یکی از افعال پایهای است و حرکت، انتقال یا رسیدن را به صورت عمومی و ساده بیان میکند.
«آمدن» در موقعیتهای مختلف به کار میرود؛ از رفت و آمد افراد و وسایل گرفته تا اتفاقات و پیامها. به عنوان مثال، وقتی میگوییم «او آمد»، یعنی شخصی از جایی به جای دیگر منتقل شده و در مقصد حاضر شده است. این کاربرد نشاندهنده فعل مستقیم و ملموس حرکت است.
علاوه بر معنای فیزیکی، «آمدن» میتواند به صورت استعاری برای رسیدن زمان، فرصت یا تغییر وضعیت نیز استفاده شود. مثلاً در جمله «بهار آمد»، منظور ورود فصل است نه حرکت جسمی. این انعطاف معنایی، گستردگی استفاده کلمه را در زبان فارسی نشان میدهد.