لغت نامه دهخدا
بادام بن. [ ب ُ ] ( اِ مرکب ) درخت بادام:
آستین نسترن پر بیضه عنبر شود
دامن بادام بن پر لؤلؤفاخر شود.منوچهری.بادام بنان مقنعه بر سر بدریدند
شاه اسپرمان چینی در زلف کشیدند.منوچهری.
بادام بن
فرهنگ عمید
درخت بادام.
فرهنگ فارسی
( اسم ) درخت بادام. ۲ - میو. بادام بن.
جمله سازی با بادام بن
💡 نازم هوای فارس که از اعتدال آن، بادام بن، شکوفه مه بهمن آورد…
