اردوغش

لغت نامه دهخدا

اردوغش. [ اَ غ ِ ] ( اِخ ) از بلوکات ولایت نیشابور خراسان. شامل ده قریه. مساحت 4 فرسخ. مرکز اردوغش. حدشمالی کوه، حدّ شرقی زبرخان، حدّ جنوبی دربقاضی، و حدّ غربی ماذول. ( جغرافیای سیاسی تألیف کیهان ص 193 ).

فرهنگ فارسی

از بلوکات ولایت نیشابور خراسان

جمله سازی با اردوغش

💡 این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱،۱۶۷ نفر (۳۸۹ خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۱٬۶۸۳ نفر (۵۳۹ خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۰ نفر (۴۲خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۵۷ نفر (۱۵۲خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۲ نفر (۲۰خانوار) بوده‌است.