ولادت یحیی

[ویکی فقه] حضرت یحیی بن زکریا (علیه السّلام) یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که نام مبارکش پنج بار در قرآن آمده است با دعای حضرت زکریا متولد شد.
حضرت زکریا (علیه السّلام) همیشه اهل دعا و راز و نیاز بود، ولی دیدن منظره غذاهای بهشتی کنار محراب حضرت مریم (علیهاالسّلام)، و استجابت دعاهای مریم (علیهاالسّلام)، گویی جرقه ای بود که چاشنی قلب او را منفجر کرد و سخت تحت تاثیر قرار گرفت. سالها بود تقاضای فرزندی از خدا نموده بود، تا پس از او وارث او گردد، ولی نتیجه نگرفته بود. شاید زکریا (علیه السّلام) دیگر امید نداشت تا دارای فرزند شود، زیرا هم خودش به نهایت پیری رسیده بود و هم همسرش پیر شده بود، چنان که از ابن عباس نقل شده: «زکریا صد و بیست سال داشت، و همسرش دارای نود و هشت سال بود.» اما دیدار منظره میوه های بهشتی تابستانی در فصل زمستان و به عکس، روح و جان او را سرشار از امید کرد، و دریافت که می تواند در فصل پیری دارای میوه فرزند شود، چنان که مریم (علیهاالسّلام) در غیر فصل میوه، دارای میوه های گوناگون شده است. در همین جا بود که به خدا عرض کرد:«رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعاء؛ خداوندا! از طرف خود فرزند پاکیزه ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را می شنوی.».طولی نکشید که فرشتگان در آن موقع که او در محراب ایستاده و مشغول نیایش بود صدا زدند: «که هان ای زکریا! خداوند تو را به یحیی بشارت می دهد، در حالی که کلمه خدا (حضرت عیسی (علیه السّلام ) ) را تصدیق می کند و آقا و رهبر خواهد بود، و از هوی و هوس برکنار، و پیامبری از صالحان است.».
اندیشه زکریا
زکریا (علیه السّلام) (که به چگونگی داشتن فرزند در سنین پیری می اندیشید) گفت: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد در حالی که پیری به من رسیده، و همسرم نازا است.»خداوند به او فرمود: «این گونه خداوند هر کاری را که بخواهد انجام می دهد.»زکریا (علیه السّلام) که می خواست قلبش سرشار از یقین گردد و ایمانش به مرحله شهود برسد (چنان که ابراهیم خلیل (علیه السّلام) برای آرامش قلبش، تقاضای مشاهده صحنه معاد کرد) از این رو به خدا عرض کرد: «پروردگارا! نشانه ای برای من قرار ده! »خداوند فرمود:«آیتک الا تکلم الناس ثلاثه ایام الا رمزا و اذکر ربک کثیرا و سبح بالعشی و الابکار؛ نشانه تو آن است که سه روز جز به اشاره و رمز با مردم سخن نخواهی گفت (و زبانت بدون علت ظاهری از کار می افتد) پروردگارت را (به شکرانه این نعمت) بسیار یاد کن، و به هنگام صبح و شام او را تسبیح بگو.» (دعای زکریا (علیه السّلام) و استجابت آن بشارت به فرزندی به نام یحیی (علیه السّلام)، به طور مشروح در سوره مریم، آیه یک تا یازده آمده است.).زکریا از محراب عبادتش به سوی مردم آمد و با اشاره به آنها گفت: صبح و شام (به شکرانه این نعمت) خدا را تسبیح گویید..آری این علامت آشکار شد، زکریا (علیه السّلام) دید بدون علت زبانش بسته شد ولی هنگام ذکر خدا، زبانش گشوده می شد، او از همین راه دریافت و یقین کرد همان خدایی که زبان بسته را برای ذکر می گشاید، قادر است که رحم بسته (بر اثر نازایی) را بگشاید و از آن، فرزندی به وجود آورد.او در این سه روز، با اشاره لبها و تکان دادن سر، با مردم سخن می گفت، و بقیه را به ذکر خدا و سپاسگزاری پروردگار به خاطر بشارت به داشتن فرزند اشتغال داشت.
تولد حضرت یحیی
طولی نکشید که همسر زکریا (علیه السّلام) احساس بارداری کرد، و پس از مدتی یحیی (علیه السّلام) چشم به جهان گشود و حضرت زکریا و همسرش، پس از سالها امید و آرزو دارای فرزندی مبارک شدند.شاید این حادثه مقدمه ای بود تا اذهان مردم برای تولد حضرت عیسی (علیه السّلام) بدون پدر آماده گردد، و بدانند همان خدایی که قادر است از زن و شوهر پیر فرزندی به وجود آورد، قدرت آن را دارد که به بانویی بدون شوهر، فرزندی بدهد.به هر حال باید به خدا توکل کرده و قدرت بیکران او را باور نمود و نسبت به الطاف ذات اقدس او امید سرشار داشت.