ملامت پسند

لغت نامه دهخدا

ملامت پسند. [ م َ م َ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) آنکه سرزنش را می پسندد. آنکه شنیدن ملامت را دوست دارد. آنکه کارهای زشت و ملامت انگیز کند:
سه کس را شنیدم که غیبت رواست
وزین درگذشتی چهارم خطاست
یکی پادشاهی ملامت پسند
کزو بر دل خلق یابی گزند.سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

آنکه سرزنش را می پسندد. آنکه شنیدن ملامت را دوست دارد. آنکه کار های زشت و ملامت انگیز کند.

جمله سازی با ملامت پسند

یکی پادشاهی ملامت پسند کز او بر دل خلق بینی گزند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
عندلیب
عندلیب
اعتلا
اعتلا
فان
فان
خویش
خویش