گنج فشان

گنج فشان. [ گ َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) آن که گنج و پول و زر وسیم بپراکند و ببخشد. جوانمرد. بخشنده:
خسرو تاجبخش تخت نشان
بر سر تاج وتخت گنج فشان.نظامی.

( صفت ) گنج افشان: خسرو تاج بخش تخت نشان بر سرتاج و تخت گنج فشان. ( نظامی )

💡 آن گنج فشان گنجه پرورد بودست بدین متاع در خورد

💡 گنج نه گنج فشان هر دو تویی تاج ده تاج ستان هر دو تویی