نرم دل

به زور نرم دل آسمان نمی گردد و گرنه زور مکرر بر این کمان زده ام

ز آه ما نشود نرم دل کواکب را که دود آب ز چشم شرار نگشاید

از سختی زمانه شود چرب نرم دل نخوت به استخوان ز هما می رود برون

صائب نگشت نرم دل آهنین من عمری است گرچه در کف داود آتشم

ز صدق و سوز او شه نرم دل شد چه می‌گویم ز اشکش خاک گل شد