گره بند

روزگاریست که دل بوی مرادی نشنید نافه یی از گره بند قبای تو کجاست

مشو در میان وقت تدبیر و رای گره بند بر طبع مشکل گشای

غم خانه‌داری‌ست دام فریبت گره بند تار نظر دیده باشد

دست تو اگر نیست نگارین ز علایق این عقده هستی گره بند قبایی است

هر که چو جامی به گره بند شد گر به سر رشته رود باز به