واجب الاطاعه

( واجب الاطاعة ) واجب الاطاعة. [ ج ِ بُل ْ اِع َ ] ( ع ص مرکب ) آنکه یا آنچه اطاعت او لازم باشد.

ویژگی آنچه یا آن که اطاعت از او واجب است.

آنکه یا آنچه که اطاعت و پیروی آن واجب و لازم باشد ٠
آنکه یا آنچه اطاعت او لازم باشد

💡 در آغاز سده بیستم، کربلا ونجف در شکل‌دادن به حوادث و دخالت در سرنوشت کشورهای اسلامی به ویژه سرزمین‌های شیعی، نقش مهم و آشکاری داشتند. فتواهایی که از طرف علمای صادر می‌گشت، برای همه و در همه شئون زندگی الزام‌آور و واجب الاطاعه بود.میرزا محمدتقی شیرازی باتأسیس حکومت اسلامی درکربلا رهبری انقلاب مردمی (ثورة العشرین) سال ۱۹۲۰ م عراق ضد انگلیس‌ها را با مرکزیت شهر کربلا به دست گرفت.