لغت نامه دهخدا نازگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) نازنده. ( ناظم الاطباء ). ایجادکننده ناز یا عرض دهنده ناز، نظیر عشوه گر و غمزه گر. ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی ( صفت ) ناز کننده ناز کن نازنده: عاشق جور یار شو عاشق مهر یارنه تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت. ( دیوان کبیر )
