لغت نامه دهخدا ناتمیز. [ ت َ ] ( ص مرکب ) در تداول عوام، ناپاک. ( یادداشت مؤلف ). پلید. پلشت. آلوده. که تمیز و پاکیزه نیست. || بی تمیز. بی تمییز.
