مباد

شعر معروف حافظ :  “تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد! وجود نازکت آزرده گزند مباد!”

در این ابیات، حافظ با ناز و لطافت به محبوبش اشاره می‌کند. او با کلمه "مباد" به نوعی دعا و آرزو می‌کند که محبوبش به درد و رنج دچار نشود. این ابیات نشان‌دهنده عمق عشق و نگرانی شاعر نسبت به محبوبش است. حافظ با بیان اینکه "تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد"، به زیبایی و fragility محبوب اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ کس نباید به او آسیب برساند.

وجود نازک محبوب، نمادی از لطافت و حساسیت است که شاعر به آن ارادت دارد. او به شدت نگران است که کوچک‌ترین گزندی به محبوبش برسد و این نشان‌دهنده عشق عمیق و بی‌پایان اوست. این ابیات نشان می دهد که عشق واقعی، همواره با مراقبت و احترام به احساسات و نیازهای طرف مقابل همراه است. حافظ با این شعر، زیبایی و آسیب‌پذیری عشق را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که در عشق، حفاظت از محبوب به اندازه خود عشق اهمیت دارد.

لغت نامه دهخدا

مباد. [ م َ ] ( فعل دعایی و نفرینی ) نفی باد که برای دعا باشد. ( غیاث )( آنندراج ). مبادا. کلمه دعا، یعنی نیست باد و نباد. و خدا نکناد. ( ناظم الاطباء ). مخفف «مبود» با اضافه «آ» برای نفرین، قبل از حرف آخر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا )

فرهنگ عمید

برای بیان دعا و نفرین به کار می رود، نیست باد، خدا نکند: در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب / یارب مباد آنکه گدا معتبر شود (حافظ: ۴۵۸ ).

فرهنگ فارسی

کلمه دعایعنی نیست باد، خدانکند
مبادا ( فعل صیغ. دعا و نفرین ) سوم شخص مفرد نهی از بودن: الف - مشود نباشد اتفاق نیفتد: بجز خیال دهان تو نیست در دل تنگ که کس مباد چو من در پی خیال محال. ( حافظ ) ب - نیست باد. محو بشود.

جملاتی از کلمه مباد

نهفته سر دهم از دیده سیل خون، که مباد غم زمانه برد جدولی به خانهٔ خویش
واعظ چو خوش کناره گرفتی ز مال و جاه بنگر ترا مباد دگر در میان کشند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال تماس فال تماس فال عشقی فال عشقی فال تاروت فال تاروت