ستوار

همان به، که ستوار پیمان کنیم مر او را برون سر ز فرمان کنیم

زبن سر و سالار، کار محکم و ستوار شد عمر عدو گشت کم فر وطن شد فزون

برآن باره بر تنگ ستوار کرد به فرمان یزدان چنین کار کرد

چندان ‌که وصف خوبی یوسف نموده‌اند ستوار نایدم‌که ز تو خوبتر بود

دست در زد به حبل حق ستوار به دو پای رضا به جنت رفت

از این در سخن هرچه ستوار و نغز به نزدیک داننده ستوار نیست