لغت نامه دهخدا لب و لنج. [ ل َ ب ُ ل ُ ] ( ترکیب عطفی، اِ مرکب ).- لب و لنج آویختن یا لب و لنج آویزان یا آویخته داشتن؛ ناخرسندی نمودن با ملامح روی.