لغت نامه دهخدا
سالح. [ ل ِ ]( ع ص ) سلاح پوشیده: رجل سالح؛ مرد سلاح پوشنده. ( ناظم الاطباء ). با سلاح. ( مهذب الاسماء ). مرد با سلاح. ( آنندراج ). || ریخ زننده. ناقه سالح؛ ماده شتری که از خوردن تره ریخ زند. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
سالح. [ ل ِ ] ( اِخ ) از خانواده هود نبی و پسر او ارفحشدبن سام است و مدت عمر او را چهار صد و سی سال گویند. رجوع به شالخ و مجمل التواریخ و القصص ص 146 و 189 و تاریخ گزیده ص 30 شود.