خودرسته

لغت نامه دهخدا

خودرسته. [ خوَدْ / خُدْ رُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) گیاهی که بخودی بخود روئیده باشد بدون کاشتن. ( ناظم الاطباء ). خودرو. || وحشی. ( ناظم الاطباء ). بدون مربی بارآمده. خودرو.

فرهنگ عمید

= خودرو xodru

فرهنگ فارسی

گیاهی که بخودی خود روئیده باشد بدون کاشتن خود رو.

جمله سازی با خودرسته

پا به صحرا نه که بی خواری ننگ باغبان سبزه خودرسته و گلهای خودرو خوشتر است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دارک
دارک
وارونه
وارونه
فکر
فکر
فارغ التحصیل
فارغ التحصیل