عالی گهر

خاتم صبر که عالی گهر است نقش آن من صبر قد ظفر است

تا جهانست جهاندار بود زانکه او خسرو عالی گهر است

پادشاهی بود بس عالی گهر گشت عاشق بر غلام سیم بر

من چنان می‌خواهم ای عالی گهر کز گنه‌شان هم ترا نبود خبر

خورشید سعادت مه منزلگه خود شد یعنی ز سفر سرور عالی گهر آمد

گفت بود آدم همی عالی گهر چون به فردوسی فرو آورد سر