سادات طباطبایی

سادات طباطبایی به یکی از شاخه‌های سادات حسنی که از نسل اسماعیل بن ابراهیم طباطبا هستند، اطلاق می‌شود. در مورد واژه طباطبا گفته شده که به معنای سید سادات است. برخی نیز معتقدند که به دلیل لکنت زبان ابراهیم، او واژه قبا را طبا می‌نامید و به همین دلیل به طباطبا معروف شد و نسل او به سادات طباطبایی شناخته شدند. خانواده‌های مختلف طباطبایی در ایران و دیگر کشورها پراکنده‌اند و شخصیت‌های بزرگ علمی و مذهبی از این خاندان پرورش یافته‌اند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سادات طباطبایی به شاخه ای از سادات حسنی از نسل اسماعیل بن ابراهیم طباطبا گفته می شود. درباره لفظ طباطبا گفته اند که به معنای سید سادات است. برخی نیز می گویند از آنجا که ابراهیم لکنت زبان داشته و به واژه قبا، طبا می گفته به طباطبا معروف گشته و تبارش به سادات طباطبایی مشهور شدند. خاندان های مختلف طباطبایی در ایران و دیگر کشورها پراکنده اند، و شخصیت های بزرگ علمی، مذهبی در این خانواده پرورش یافته است.
ابراهیم طباطبا بن اسماعیل دیباج بن ابراهیم غمر بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی (ع) به طباطبا معروف بوده و این نام برای تبار وی نیز بکار رفته است. درباره سبب نامگذاری این شاخه به طباطبا اختلاف است:
برخی از نوادگان ابراهیم طباطبا به ایران سفر کردند و در طبرستان و دیلم اقامت گزیدند. شاخه ای از این سلسله لقب «کیا» داشته و در گیلان و مازندران می زیستند و از نقش مذهبی، سیاسی و اجتماعی مهمی برخوردار بودند.

جملاتی از کلمه سادات طباطبایی

خاندان شیخ‌الاسلامی، خاندان قاضی، خاندان وکیلی، خاندان امینی، خاندان فتاحی، خاندان دیبا و سادات طباطبایی ارونق و انزاب (شندآباد).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم