تجزیه نور به فرآیندی اشاره دارد که در آن نور سفید به رنگهای مختلف خود تقسیم میشود. این پدیده معمولاً زمانی اتفاق میافتد که نور سفید از یک منشور عبور میکند. نور سفید در واقع ترکیبی از طیف گستردهای از طولموجها است که هر کدام رنگ خاصی را تولید میکنند.
هنگامی که نور سفید به منشور میتابد، به دو دلیل اصلی تجزیه میشود: شکست نور و اختلاف طولموج رنگها. وقتی نور به منشور وارد میشود، به دلیل تغییر سرعت نور در مواد مختلف، نور دچار شکست میشود. این شکست به طور متفاوتی برای هر طولموج اتفاق میافتد؛ به عبارت دیگر، رنگهای مختلف نور با زاویههای متفاوتی از منشور خارج میشوند.
این اختلاف در طولموجها باعث میشود که رنگهای مختلف به صورت یک طیف پیوسته و هفترنگ (قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش) نمایان شوند. به این ترتیب، هنگامی که نور سفید از منشور عبور میکند، تجزیه میشود و رنگینکمانی از رنگها را تشکیل میدهد. این پدیده نه تنها در منشورها، بلکه در سایر رسانهها مانند قطرات باران نیز مشاهده میشود که منجر به تشکیل رنگینکمان در آسمان میشود.
به طور کلی، تجزیه نور یک مفهوم کلیدی در علم اپتیک است که به ما کمک میکند تا درک بهتری از رفتار نور و ویژگیهای آن داشته باشیم.