تعریف:
تحقق در زبان فارسی به معنای به وقوع پیوستن، به حقیقت پیوستن یا به مرحله عمل درآمدن یک امر یا مفهوم به کار می‌رود. این کلمه در زمینه‌های مختلف علمی، فلسفی، دینی، اجتماعی و ادبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اجزای کلمه:
این واژه از ریشه حقیقت گرفته شده و به معنای واقعی شدن یا به وجود آمدن چیزی است. در واقع، تحقق به معنای تبدیل یک ایده، برنامه یا هدف به واقعیت ملموس و قابل مشاهده است.
کاربردها:
در علوم اجتماعی: در این زمینه، تحقق به معنای عملی شدن اهداف و برنامه‌ها است.
در فلسفه: در فلسفه، این اصطلاح به معنای به وجود آمدن یک مفهوم یا ایده در دنیای واقعی است.
در ادبیات: این واژه ممکن است در اشعار و نثر برای بیان آرزوها و اهداف به کار رود.
در متون دینی و مذهبی:
در این زمینه این کلمه به معنای به وقوع پیوستن وعده‌های الهی یا به حقیقت پیوستن اهداف دینی و معنوی است. همچنین این اصطلاح می‌تواند به معنای به دست آوردن کمالات انسانی و نزدیک شدن به خداوند نیز باشد. در برخی از مکاتب دینی، تحقق می‌تواند به معنای ظهور مهدی موعود یا به وقوع پیوستن عدالت جهانی نیز اشاره داشته باشد.
براساس این مدل‌ها، جهان فعلی ما از یک حالت بسیار چگال و با دمای بالا (طی مه‌بانگ) در حدود ۱۴ میلیارد سال پیش پدید آمده‌است و همچنان در حال انبساط است. مه‌بانگ به معنای ایجاد جهان از یک حالت تکین، و نه به معنای انفجار ماده در فضازمان موجود از پیش است. توضیح تکینگی موجود در مه‌بانگ نیاز به یک نظریه کوانتومی از گرانش دارد که هنوز تحقق نیافته‌است. در قسمت‌های بعد به این موضوع پرداخته شده‌است.
در یهودیت تصور آخرالزمان به معنی پایان دوره جهان و پیوستن آن به قیامت کبری، از سده‌های دوم و سوم قبل از میلاد پیدا شده، پیش از این زمان بنی اسرائیل که خود را قوم برگزیده خداوند می‌دانستند، در انتظار روزی بودند که در آن وعده الهی تحقق یابد و خداوند قوم برگزیده خود را در سرزمین موعود مستقر، و دشمنان آن را نابود کند، و عدل و احسان خود را بر سراسر جهان بگستراند.
بدین ترتیب، یکی از اهداف عالی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تحقق استقلال اقتصادی و برآوردن نیازهای در حال رشد انسان‌هایی است که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند. هدف، پاسخگویی به نیازهای انسان با حفظ آزادگی او قرار داده شده‌است. از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران، کسب استقلال اقتصادی یک وظیفه انقلابی است که به مبارزه احتیاج دارد.
آشوکا (به خط براهمی: 𑀅𑀲𑁄𑀓؛ سلطنت ۲۶۸ تا ۲۳۲ پیش از میلاد) پیرامون دو سده و نیم پس از بودا و شاهی از دودمان موریا بود که به کیش بودایی و آموزه‌های بودایی باورِ راستین یافت و همهٔ زندگی خود را وقف تحققِ عملیِ اصول آن نمود. گرچه قبل از ایمان آوردن به بودا پادشاهیی خونریز و مستبد بود. موریاها به احتمال زیاد از تبار عرب ها بودند که از شمال به هند درآمدند.
