توپخانه بخشی از نیروهای مسلح است که مسئول استفاده، نگهداری و مدیریت توپها و سلاح‌های سنگین می‌باشد. این واحدها شامل انواع توپهای بزرگ، هاوان‌ها، خمپاره‌اندازها و سایر تجهیزات آتش دوربرد هستند که برای پشتیبانی آتش، دفاع یا حمله در میدان نبرد به کار گرفته می‌شوند.
نقش و وظایف
توپخانه‌ها نقش بسیار مهمی در جنگ‌ها دارند، زیرا قدرت تخریب بالایی دارند و قادرند اهداف را در فواصل دور هدف‌گیری و منهدم کنند. این واحدها معمولاً در محل‌هایی مستقر می‌شوند که دید کافی به میدان نبرد داشته باشند و بتوانند با دقت مناسب اهداف را نشانه‌گیری کنند. این مکان‌ها اغلب پشت خطوط مقدم یا در نقاط استراتژیک قرار دارند.
نام محل یا ساختمان
علاوه بر اشاره به واحد نظامی، در برخی موارد توپخانه به محل یا ساختمان‌هایی گفته می‌شود که توپها در آن نگهداری شده و از آنجا شلیک می‌شوند. این مکان‌ها ممکن است شامل انبارها، استحکامات یا پایگاه‌های توپخانه‌ای باشند.
یگان‌های گروه ۴۴ توپخانه. گروه ۵۵ توپخانه نزاجا و گروه توپخانه و موشکی ۱۵ خرداد نزسا در این شهر پادگان دارند. پادگان هوانیروز جنوب شهر است که دوره خلبان نفرات غیرنظامی دارد.
در ۴ سپتامبر ۱۹۸۰–۱۳ شهریور ۱۳۵۹ عراق مدعی شد توپخانه ۱۷۵ میلیمتری ایران اقدام به کوبیدن شهرهای مسکونی مرزی عراق نموده است. عراقیها این را شروع یک جنگ دانستند و صدام در ۱۷ سپتامبر یا ۲۶ شهریور اقدام به لغو عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر نمود و اعلام کرد که تمام شط العرب متعلق به عراق است.
آی‌اس‌یو-۱۲۲ (به روسی: ИСУ-122) یک توپخانه خودکششی ساخت شوروی بود که در طول جنگ جهانی دوم بیشتر در نقش ضد تانک استفاده می‌شد.
در ۱۷ ژوئیه ۱۸۹۴ (میلادی) در خانواده‌ای مذهبی در شهر شارلروا بلژیک متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت کلیسا درآمد. در سال ۱۹۱۴ در جنگ جهانی اول به عنوان افسر توپخانه در ارتش بلژیک مشغول خدمت شد و در آن زمان بالاترین مدال شجاعت ارتش را دریافت کرد. در سال ۱۹۲۰ (میلادی) موفق به اخذ مدرک دکترا در مهندسی راه و ساختمان شد. در سال ۱۹۲۲ به آمریکا رفت و دکترای نجوم گرفت؛ و در سال ۱۹۲۳ کشیش شد.
