یب

بهجر خنجر بر پای وصل من چه زنی بر این غریبی و برنائیم نبخشائی

غسلی برار و توبه کن از پیر زال حرص بر پاک شوی عیب مکن مرده پاک نیست

زیر شجر طوبی دیدم صنمی خوبی بس فتنه و آشوبی افکنده ز زیبایی

چو سر رشته سوی این نقش زیباست ز سرخی نقشِ رویم نقشِ دیباست

در طمع آنکه کشته را بفروشند اینت عجایب حدیث و اینت عجب حال