گلنگدن

گلنگدن. [ گ َ ل َ گ ِ / گ َ دَ ] ( ترکی، اِ مرکب ) در ترکی بمعنی آینده و رونده است و اصطلاحاً در تفنگ بقسمتی از آن اطلاق میشود که متصل محفظه فشنگ است و با حرکت دادن و پیچانیدن آن فشنگ به محفظه رود و یا پوکه فشنگ از محفظه منتهای آن خارج شود.

(گَ لَ گَ دَ ) [ تر. ] (اِمر. ) شیئی فلزی در تفنگ و تیربارها که متصل به محفظة فشنگ است و با حرکت دادن و پیچانیدن آن فشنگ به محفظه وارد و یا پوکة فشنگ از محفظة انتهای آن خارج شود.

آلتی در تفنگ که فشنگ را در مخزن وارد و خارج می کند.

آلتی است درتفنگ که فشنگ رادرمخزن واردوخارج میکنند
( اسم ) آلتی است در تفنگ و مسلسل که بوسیل. حرکت آن فشنگ در مخزن وارد و یا از آن خارج میشود.

گَلَنگِدن یا روآیک وسیله ای است در برخی از انواع سلاح های گرم که کارش جابجا کردن فشنگ در لوله سلاح است. واژهٔ گلنگدن از ترکی گرفته شده و به معنی «آینده و رونده» است. فرهنگستان پیشین زبان فارسی برای گلنگدن برابر «روآیک» را تصویب کرده بود.
گلنگدن معمولاً استوانه ای فلزی است که ابزارهای شلیک مثل سوزن و فنر در داخل آن قرار دارد و بر بدنه آن نیز برآمدگی هایی ( به نام خان ) برای قفل کردن آن هنگام شلیک قرار دارد. گلنگدن با دست ( در سلاح های غیر خودکار ) یا به طور خودکار ( در سلاح های خودکار و نیمه خودکار ) جلو و عقب می رود.
گلنگدن دستی برای راحتی کار شامل دسته ای است که روی سلاح دیده می شود. در سلاح های خودکار و نیمه خودکار گلنگدن معمولاً دیده نمی شود.
گلنگدن با حرکت به عقب پوکه فشنگ شلیک شده را ( معمولاً با ناخن فشنگ کش ) به عقب می کشد و به بیرون پرتاب می کند. گلنگدن با حرکت به جلو فشنگ تازه را که با فشار فنر از خزانه به جلوی مسیر گلنگدن آمده است به داخل جان لوله می راند و پس از قفل شدن گلنگدن و چکاندن ماشه سوزنی که داخل گلنگدن قرار دارد با فشار فنر سوزن به چاشنی فشنگ ضربه می زند و باعث انفجار خرج چاشنی و خرج فشنگ می شود.

شیئی فلزی در تفنگ و تیربارها که متصل به محفظة فشنگ است و با حرکت دادن و پیچانیدن آن فشنگ به محفظه وارد و یا پوکة فشنگ از محفظة انتهای آن خارج شود.

💡 در سال ۱۸۹۲ میلادی برای نیروی دریایی ژاپن مدل دیگری با نام آریساکا ۳۵ طراحی و ساخته شد که بعد از آمدن مدل ۳۸، این مدل جایگزین دو مدل قبلی گردید. این اسلحه با عملکرد گلنگدن است یعنی بعد از هر شلیک باید گلنگدن کشیده شود.