پیشی به معنای سبقت گرفتن و همچنین به سابقه اشاره دارد. این مفهوم به نوعی نشاندهنده برتری و برتری است که یک فرد یا چیز نسبت به دیگری دارد. در واقع، این واژه میتواند به معنای داشتن تجربه یا دانش بیشتر نیز باشد که فردی را در مقایسه با دیگران متمایز میکند. این موضوع میتواند در زمینههای مختلفی از جمله رقابتهای ورزشی، تحصیلی یا حتی در عرصههای حرفهای مورد بررسی قرار گیرد. در هر یک از این زمینهها، پیشی گرفتن به معنای موفقیت و توانایی در دستیابی به اهداف بالاتر است. به عنوان مثال، در مسابقات ورزشی، ورزشکارانی که توانستهاند از رقیبان خود پیشی بگیرند، معمولاً به عنوان قهرمانان شناخته میشوند. همچنین در دنیای شغلی، افرادی که تجربه و سابقه بیشتری دارند، معمولاً در موقعیتهای بهتری قرار میگیرند و فرصتهای بیشتری برای پیشرفت دارند. بنابراین، این مفهوم به نوعی به تلاش، انگیزه و پشتکار اشاره دارد که میتواند در زندگی هر فردی تأثیرگذار باشد. این مفهوم نه تنها به برتری بلکه به رشد و توسعه شخصی نیز مربوط میشود. هر کسی میتواند با تلاش و کوشش، از دیگران پیشی بگیرد و در مسیر موفقیت خود گام بردارد.
پیشی
لغت نامه دهخدا
پیشی. ( حامص ) سبقت. سابقه. ( زمخشری ). تبادر. مبادرت. بَدری. قِدم. قُدَمَه. فرطه. زلجان. ( منتهی الارب ). مقابل تأخر. بمعنی پیشدستی آمده که سبقت باشد. ( آنندراج ). پیشی گرفتن بر...، سبقت گرفتن بر او
فرهنگ عمید
* پیشی جستن: (مصدر لازم )
۱. تلاش کردن برای پیش افتادن.
۲. = * پیشی گرفتن
* پیشی دادن: (مصدر متعدی ) حق تقدم دادن، فرصت دادن به کسی برای پیش رفتن و جلو افتادن.
* پیشی کردن: (مصدر لازم )
۱. = * پیشی گرفتن.
۲. = * پیشی جستن
* پیشی گرفتن: (مصدر لازم ) پیش افتادن، جلو افتادن.
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه پیشی
مه از جهان اگر اندر جهان کسی باشد تو آن کسی که ازو پیشی و بدو اندر
سویکرمان زی حسن شد کرد پیغامی گسیل با سبک پیکی که در تک پیشی از صرصر گرفت
سزد گر شهنشه به پیشینیان که رفتند و شد نامشان از میان