موسم

کلمه موسم در زبان فارسی به معنای فصل یا زمان است و به دوره‌های خاصی از سال اشاره دارد که به طور طبیعی با تغییرات آب و هوایی همراه است.

معانی و کاربردها:

فصل‌ها: موسم به چهار فصل اصلی سال (بهار، تابستان، پاییز و زمستان) اشاره دارد و می‌تواند به تغییرات آب و هوایی و ویژگی‌های خاص هر فصل مرتبط باشد.

زمان خاص: در برخی موارد، این کلمه می‌تواند به یک زمان خاص یا دوره‌ای از فعالیت‌ها یا رویدادها نیز اشاره کند، مانند موسم برداشت که به زمان جمع‌آوری محصولات کشاورزی اشاره دارد.

استفاده در زبان‌های دیگر:

در زبان‌های هندی و اردو نیز موسم به معنای فصل و زمان به کار می‌رود و در ادبیات و مکالمات روزمره به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود.

تصویر معنی موسم

لغت نامه دهخدا

مؤسم. [ م ُ ءَس ْ س َ ] ( ع ص ) اسم کرده. ( از غیاث ) ( از آنندراج ).
موسم. [ م َ س ِ ] ( ع اِ ) هنگام هرچیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گه. گاه. هنگام. وقت. ( یادداشت مؤلف ). هنگام چیزی ( و به فتح سین غلط است ). ( غیاث ) ( آنندراج ): چون درحد کهولت و موسم عقل و تجربت رسند... صحیفه دل را پر فواید بینند. ( کلیله و دمنه )

فرهنگ معین

(مَ س ) [ ع. ] (اِ. ) ۱ - زمان، هنگام. ۲ - فصل.

فرهنگ عمید

۱. وقت و زمان چیزی.
۲. هنگام رسیدن چیزی.
۳. وقت اجتماع مردم برای حج.

فرهنگ فارسی

وقت وزمان چیزی، هنگام رسیدن چیزی، وقت اجتماع مردم برای حج، مواسم جمع
( اسم ) ۱ - هنگام وقت زمان. ۲ - هنگام اجتماع حاجیان برای حج جمع: مواسم
اسم کرده.

جملاتی از کلمه موسم

آشپزی بنگلادشی (بنگالی: বাংলাদেশের রান্না)، آشپزی ملی بنگلادش است. تنوع تاریخی و خط رودخانه جغرافیای بنگلادش به آشپزی آن شکل داده است. اقلیم موسمی نیز تاثیر فراوانی در این آشپزی داشته است.

طبق داده‌های سامانه طبقه‌بندی اقلیمی کوپن، آدلاید داری اقلیم مدیترانه‌ای ایست. آدلاید، در ماه‌های تابستانی، دارای آب و هوایی گرم یا گرم و خشک است و در فصل زمستان، آب و هوای سرد یا معتدل با بارش‌های جوی متعدد و زیاد غالب می‌شود که به همین علت، می‌توان آن را در نوع آب و هوای موسمی طبقه‌بندی کرد.