اقلیم

اقلیم به مجموعه شرایط جوی یک منطقه در طول زمان اطلاق می‌شود که شامل دما، بارش، رطوبت و باد است. عوامل مختلفی بر اقلیم تأثیر می‌گذارند، از جمله موقعیت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، فاصله از دریا، و تأثیرات انسانی مانند تغییرات آب و هوایی. این عوامل باعث می‌شوند که اقلیم هر منطقه منحصر به فرد باشد و بر زندگی و فعالیت‌های اقتصادی مردم تأثیر بگذارد. اقلیم‌ها به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند: گرم و خشک، معتدل، سرد، و قطبی. گرم و خشک معمولاً در مناطق بیابانی دیده می‌شود و بارش کمی دارد. معتدل دارای چهار فصل مشخص است و بارش آن متوازن است. سرد به مناطق با دماهای پایین و زمستان‌های طولانی اشاره دارد و قطبی دارای دماهای بسیار پایین و یخچال‌های طبیعی است.

تصویر معنی اقلیم

لغت نامه دهخدا

اقلیم.[ اِ ] ( معرب، اِ ) هفت یک ربع مسکون. ( منتهی الارب ). کشور و مملکت و ولایت. ( ناظم الاطباء ). کشور. ( مهذب الاسماء ). هفت یک بهره ربع مسکون چه باعتقاد متقدمین یک ربع از چهار ربع کره ارض مسکون است و سه ربع دیگر را آب گرفته و این ربع را که ربع مسکون نامند از شمال تا خط استواء بر هفت قسمت کرده و هر قسمتی را اقلیم نامیده اند. ج، اقالیم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )( مهذب الاسماء ) ( کشاف اصطلاحات الفنون ). بخشی از زمین. یاقوت گوید: مردم اندلس [ اسپانیا ] هر قریه کبیره جامعه را اقلیم خوانند و آنگاه که اندلسی گوید من از مردم فلان اقلیم باشم مراد او بلده یا رستاقی است. رجوع به معجم البلدان شود. از لغت یونانی کلیما و اصلا بمعنی خمیدگی و انحناو انحراف بوده و اصطلاحاً بمعنی تمایل و انحراف ناحیه ای از زمین نسبت به آفتاب است. هر اقلیم منسوب به یکی از سبعه سیاره است و در بعضی کتب اسمای هفت اقلیم و مناسبت هر یکی بسیاره ای نوشته اند چنانکه صاحب مؤیدالفضلا نوشته است که هندوستان بزحل و چین بمشتری وترکستان بمریخ و خراسان یعنی ایران بشمس و ماوراءالنهر یعنی توران بزهره و روم بعطارد و بلخ بقمر منسوب است و اطلاق اسم اقلیم بر این فلکهای مذکور مخالف قرارداد حکماست.

فرهنگ معین

( اِ ) [ معر - یو. ] (اِ. ) ۱ - کشور، مملکت. ۲ - ولایت. ج. اقالیم.

فرهنگ فارسی

قدما سطح کره زمین را به هفت بخش تقسیم کرده هر بخش را اقلیم می نامیدند از این قرار اقلیم اول از اقصی بلاد چین آغاز می گردد و جزیره سرندیب سواحل دریا در جنوب بلاد سند جزیره العرب یمن دریای قلزم بلاد حبشه نیل مصر را فرا می گیرد و به بحر مغرب منتهی می گردد ٠ یا اقلیم دوم ٠ از مشرق شروع می شود و بعضی از بلاد چین و بلاد هند جبال قامرون و کنوج ( قنوج ) و سند و بحر اخضر دریای بصره را فرا می گیرد و جزیره العرب را در سرزمین نجد و تهامه و بحرین قطع می کند و از بحر قلزم و نیل مصر به سرزمین مغرب می پیوندد یا اقلیم سوم از مشرق آغاز می گردد از شمال بلاد چین می گذرد سپس از هند سند کابل کرمان سیستان فارس اهواز ( خوزستان ) عراقین شام مصر و اسکندریه می گذرد ٠ یا اقلیم چهارم از چین شروع می شود ٠ تبت و ختن را فرا می گیرد از جبال کشمیر بلور برجان بدخشان کابل غور هرات بلخ طخارستان مرو قهستان نیشابور کومش ( قومس ) گرگان طبرستان ری قم کاشان همدان آذربایجان موصل حران عزاز جزیره قبرس رودس و صقلیه را تا بحر محیط فرا می گیرد ٠ یا اقلیم پنجم ٠ از ترکستان شرقی شروع می شود و از مسکن قبایل ترک می گذرد کاشغر اصفیون زاشت فرغانه اسپیجاب چاچ ( شاش ) اشروسنه سمرقند بخارا خوارزم بحر خزر تا باب الابواب برذعه میا فارقین ارمینیه ٠ ارمنستان ) دروازه های روم و شهر های آنان روم بزرگ سرزمین جلالقه بلاد اندلس را فرا می گیرد و ببحر محیط ختم می شود ٠ یا اقلیم ششم ٠ از مساکن ترکان شرقی آغاز می کردد قانی قون خرخیز کیماک تغزغز سزمین ترکمنان فاراب شهر های خزر شمال دریای خزر الان سریر و دریای طرابوزان را فرا می گیرد از قسطنطنیه سرزمین فرنگیان و شمال اندلس می گذرد و به بحر مغرب می پیوندد ٠ یا اقلیم هفتم ٠ از مسکن قبایل وحشی ترک در مشرق شروع می شود از جبال باشغرد و حدود بجناک و سرار و بلغار و روس و صقلابیان ( اسلاو ها ) و بلغاریان می گذرد و ببحر محیط می پیوندد ٠
( اسم ) ۱ - ناحیه ای از کرهئ زمین قطعهای از کرهئ ارض که از حیث آب و هوا و اوضاع طبیعی از قطعات دیگر ممتاز باشد. قدما زمین را به هفت اقلیم تقسیم کرده اند. ۲ - کشور مملکت. ۳ - ولایت. جمع: اقالیم.