لیوه

این صفت به افرادی اطلاق می‌شود که با حرکات غیرمعمولی مانند مالیدن خود به دیگران یا لمس کردن صورت آن‌ها، نوعی حس عجیب را در خود ارضا می‌کنند و تقریباً بر این رفتارها کنترل ندارند. همچنین، در زبان لری، این واژه به معنای دیوانه است. کلمه لیوه در زبان فارسی به معنای نوعی پوشش یا گاهی به عنوان زین برای سوارکاری استفاده می‌شود. این واژه نیز مانند دیگر کلمات فارسی، دارای قواعد نگارشی خاص خود است. کلمه لیوه باید به همین صورت و با همین حروف نوشته شود. استفاده از حروف فارسی صحیح الزامی است. این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که لیوه یک کلمه خاص است، معمولاً به شکل مفرد به کار می‌رود.

لغت نامه دهخدا

لیوه. [ لی وَ / وِ ] ( ص ) فریبنده و چالاک. ( آنندراج ). فریبنده و چاپلوس. لوس. ننر. مردم مزاح دوست. ( برهان ). خنک و بی مزه. || صاحب آنندراج گوید: احمق و نادان و هرزه گو و هرزه گرد

فرهنگ معین

(وَ یا وِ ) (ص. ) ۱ - فریبنده و چاپلوس. ۲ - لوس، بی مزه. ۳ - هرزه گو، هرزه گرد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- فریبنده و چاپلوس. ۲- لوس خنک بیمزه. ۳- هرزه گو هرزه گرد: بی درد و ناتلن گ و تلنگی و لیوه اید آن درد کو که با خبر از درد ماشوید. ( یحیی کاشی لغ. )

دانشنامه عمومی

لیوه ( به عربی: لیوة ) یک شهرداری در الجزایر است که در استان بسکره واقع شده است. لیوه ۱۵٬۹۶۰ نفر جمعیت دارد.

جملاتی از کلمه لیوه

آن رهی که پخته سازد میوه را و آن رهی که دل دهد کالیوه را
نشدی دربدر زن بیوه شده از مرگ شوی کالیوه
شبی مست شد و آتشی برفروخت نگون بخت کالیوه، خرمن بسوخت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم