لغت نامه دهخدا
لیو. [ وْ ] ( اِ ) یکی از نامهای خورشید است. ( برهان ). از نامهای نیر اعظم. ( جهانگیری ). آفتاب:
ای ساقی مه روی درانداز و مرا ده
زآن می که زرش مادر و لیوش پدر آمد.انوری ( از جهانگیری ).
لیو
لیو. [ وْ ] ( اِ ) یکی از نامهای خورشید است. ( برهان ). از نامهای نیر اعظم. ( جهانگیری ). آفتاب:
ای ساقی مه روی درانداز و مرا ده
زآن می که زرش مادر و لیوش پدر آمد.انوری ( از جهانگیری ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) خورشید آفتاب: ای ساقی مه روی در انداز و مرا ده زان می که رزش مادر و لیوش پدر آمد. ( انورر جها. )
دهی از دهستان ولیسه بخش مریوان شهرستان سنندج.واقع در ۱۸ هزار گزی باختر دژ شاهپور از طریق بر درسه و چهار هزار گزی بختر نیگجه ٠ کوهستانی سرد سیر کردی زبان ٠ آب از چشمه و قنات ٠ محصول غلات و حبوبات و لبنیات و توتون ٠ شغل اهالی زراعت و گله داری و راه مالروست ٠ از دو محل بفاصل. یکهزار گز مرکب و به لیوی علیا و لیوی سفلی معروف است ٠
دانشنامه عمومی
ویکی واژه
برگ.
زندگی.
جمله سازی با لیو
گاه «کلیوپاتره» و گاهی «همای» گاه «استر» گشته دخت «مردخای»
قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ الذی نعبده آمَنَّا بِهِ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنا فوّضنا الیه امورنا فَسَتَعْلَمُونَ غدا مَنْ هُوَ الیوم فِی ضَلالٍ مُبِینٍ حین لا ینفعکم العلم شیئا.
تکیه‌گاه نصیب بعد الیوم جز بر اکرام ذو الجلال نماند
قال الله تعالی «فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید».
من دگر ای رفقا مُردَنِیَم بسکه ردر لیوِر و هنگام لِتِه
به عزلت چون نزاری گوشه یی گیر و قناعت کن به قوت الیوم تا شایسته هر انجمن باشی
