فریاد برداشتن

فریاد برداشتن به معنای بلند کردن صدا به صورت فریاد است و در زبان فارسی به کار می‌رود. این عبارت، عملی است که در آن فرد با صدایی بلند و اغلب پر از احساس، منظوری را بیان می‌کند. این عمل می‌تواند ناشی از خشم، شادی، ترس، یا هر هیجان شدید دیگری باشد. شدت صدا و لحن فریاد، اغلب نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات فرد است و می‌تواند پیام را به صورت قوی‌تر و نافذتر منتقل کند.

در بافت‌های مختلف، فریاد برداشتن می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد. در مواقع خطر یا اضطرار، فریاد به عنوان یک هشدار عمل می‌کند و توجه دیگران را جلب می‌نماید. در موقعیت‌های شادی و هیجان، فریاد می‌تواند ابراز سرور و شعف باشد. حتی در مواقع تنهایی و انزوا، گاهی افراد برای تخلیه روانی و ابراز وجود، فریاد برمی‌آورند. این عمل، اگرچه ممکن است ناخوشایند به نظر برسد، اما بخشی از طیف وسیع ابراز وجود انسانی است.

فرهنگ معین

( ~. بَ تَ ) (مص ل. ) بانگ کردن، آواز بلند کردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بانگ کردن آواز بلند بر آوردن: خطیبی کریه الصورت مر خویشتن را خوش آواز پنداشتی و فریاد بیهده برداشتی.

ویکی واژه

بانگ کردن، آواز بلند کردن.

جمله سازی با فریاد برداشتن

درنگ کردم و آن قدر بگریستم که مرکب از تعب بفریاد آمد و همرهان بملامت فریاد برداشتند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال ابجد فال ابجد فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال تک نیت فال تک نیت