فرمولبندی

این اصطلاح در دو زمینه اصلی کاربرد دارد که به شرح زیر می‌باشد:

ریاضی: در علم ریاضیات، فرمولبندی به معنای تبدیل یک مسئله یا یک مفهوم به زبان رسمی ریاضی است. این فرآیند شامل استفاده از نمادها، عبارات و روابط ریاضی برای بیان دقیق و واضح یک ایده یا مشکل می‌باشد. این روش در ریاضیات به محققان کمک می‌کند تا مفاهیم پیچیده را به صورت ساختارمند و قابل تحلیل بیان کنند. به عنوان مثال، معادلات و توابع می‌توانند به عنوان فرمول‌های ریاضی بیان شوند که قواعد و روابط موجود بین متغیرها را مشخص می‌کنند. این نوع فرمولبندی، ابزاری اساسی برای حل مسائل و پیشبرد تحقیقات ریاضی به شمار می‌رود.

شیمی: در علم شیمی، فرمولبندی به معنای فرآیند انتخاب و ترکیب اجزای مختلف یک مخلوط به گونه‌ای است که خواص مورد نظر حاصل شود. این فرایند می‌تواند شامل تعیین نسبت‌های مختلف مواد، انتخاب نوع مواد اولیه، و در نظر گرفتن واکنش‌های شیمیایی باشد. به عنوان مثال، در تولید داروها، فرمولبندی شامل انتخاب دقیق مواد فعال و غیر فعال به منظور ایجاد یک ترکیب مؤثر و ایمن است. این روش به شیمیدانان کمک می‌کند تا محصولات جدید را با خواص خاص و عملکرد بهینه توسعه دهند.

فرهنگستان زبان و ادب

{formulation} [ریاضی، شیمی] [ریاضی] به زبان رسمی ریاضی بیان کردن [شیمی] روشی برای انتخاب اجزای یک مخلوط

ویکی واژه

[ریاضی] به زبان رسمی ریاضی بیان کردن

جمله سازی با فرمولبندی

فرمولبندی اخیر به‌طور خاص ثمر بخش و مفید است، چرا که مسئله اصلی رویه سه بعدی را به مسئله خم دو بعدی تقلیل می‌دهد. علاوه بر این، امکان آن را می‌دهد تا به جای حلقه
مانند دیگر نظریه‌ها، نظریه احتمال نمایشی از مفاهیم احتمال به صورت شرایط صوری (فرمولی) است – شرایطی که می‌تواند به‌طور جدا از معنای خود در نظر گرفته شود. این فرمولبندی صوری توسط قوانین ریاضی و منطق دستکاری، و نتیجه‌های حاصله، تفسیر یا دوباره به دامنه مسئله ترجمه می‌شوند.