فرافکنی به معنای نسبت دادن مشکلات و احساسات درونی به دیگران است. این پدیده به فرد کمک می‌کند تا از اضطرابی که ممکن است ناشی از پذیرش نقص‌ها و کمبودهای خود باشد، دور بماند. افرادی که فرافکنی می‌کنند، معمولاً احساسات، نواقص یا آرزوهای غیرقابل قبول خود را در دیگران مشاهده می‌کنند. این رفتار با بزرگ‌نمایی و اغراق در خصوص ویژگی‌های منفی دیگران، به کاهش اضطراب فرد کمک می‌کند. به عنوان مثال، فروشنده‌ای که خود را فردی مؤمن و مورد اعتماد در جامعه می‌داند، در حالی که در واقع طمع‌کار است و به مشتریانش آسیب می‌زند، بر این باور است که همه مشتریان قصد دارند او را فریب دهند.
فرافکنی
فرهنگ معین
ویکی واژه
تعارض‌ها و ستیزهای درونی خود را به دنیای خارج نسبت دادن.
جملاتی از کلمه فرافکنی
احترام بیش از حد به عنصر مادینه به منزله تمثیل مذهبی، خطر از دست دادن جنبه‌های فردی را داشته، خطر فرافکنی را به وجود آورده یا مرد را قربانی تمایلات جنسی خود می‌کند یا ناگزیر به بند یک زن واقعی می‌کشاند.
