عصیان

واژه عصیان به معنای سرپیچی، نافرمانی یا تمرد از قوانین و دستورات است. این واژه در زمینه‌های اجتماعی، سیاسی یا مذهبی به کار می‌رود و به حالتی اشاره دارد که فرد یا گروهی از انجام دادن یا پیروی کردن از دستورات یا قوانین موجود خودداری می‌کند.

ویژگی‌ها

سرپیچی از قوانین: عصیان به معنای نادیده گرفتن یا مخالفت با قوانین و مقررات است. این می‌تواند شامل نافرمانی از دستورات مقامات، دولت یا سیستم‌های اجتماعی باشد.

دلایل: افراد ممکن است به دلایل مختلفی مانند نارضایتی از وضعیت اجتماعی، سیاسی، اقتصادی یا فرهنگی، به عصیان بپردازند. این نارضایتی می‌تواند ناشی از ظلم، بی‌عدالتی یا عدم تحقق حقوق باشد.

نتایج: این عمل می‌تواند نتایج مختلفی داشته باشد، از جمله تغییرات اجتماعی، سیاسی یا فرهنگی، اما ممکن است به سرکوب یا عواقب منفی نیز منجر شود.

اشکال: عصیان می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز پیدا کند، از جمله اعتصاب، تظاهرات، شورش یا حتی تغییرات نظام‌مند در حکومت.

در ادبیات و تاریخ: این اصطلاح در ادبیات و تاریخ به عنوان یک موضوع مهم بررسی می‌شود و به عنوان نمادی از مبارزه برای آزادی و حقوق بشر دیده می‌شود.

تصویر معنی عصیان

لغت نامه دهخدا

عصیان. [ ع ِص ْ ] ( ع اِمص ) نافرمانی و بیفرمانی کردن. خلاف طاعت. ( منتهی الارب ). خلاف طاعت، و ترک گفتن انقیاد و فرمانبرداری. ( از اقرب الموارد ). نافرمانی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). نافرمان برداری کردن و بی فرمانی. ( دهار ). نافرمانی و نافرمانبرداری. ( المصادر زوزنی ). نافرمانی. ( مهذب الاسماء ). ترک انقیاد. ( تعریفات جرجانی ). در اصل لغت معنی آن سخت شدن است، پس گناه را عصیان از آن نام کردند که آدمی از گناه سخت دل میشود، و نافرمانی کردن. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). سرکشی. سر کشیدن:
دلت همانا زنگار معصیت دارد
به آب توبه خالص بشویش از عصیان.خسروانی.چون در او عصیان و خذلان تو ای شه راه یافت
کاخها شد جای کوف و باغها شد جای خار.فرخی.وقت نماز خطبه بر رسم رفته کردند و هیچ چیز اظهار نکردند که به عصیان ماند. ( تاریخ بیهقی ص 328 ). سپاه سالار گفت او را چه زهره عصیان ؟ ( تاریخ بیهقی ص 411 ). هارون پسر خوارزمشاه آلتونتاش عصیان خود را آشکار کرد. ( تاریخ بیهقی ص 403 ). برادر شهرک را به شاپور بردند و عصیان آغازیدند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 116 ). هوای عصیان بر سر او بادخان ساخت. ( کلیله و دمنه ).
که خواند تخته عصیان تو که درنفتاد
ز تخت پنجه پایه به چاه پنجه باز.سوزنی.این دو صادق، خرد و رای که میزان دلند
بر پی عقرب عصیان شدنم نگذارند.خاقانی.ابوعلی بن سیمجور چون عصیان بر ملک نوح آغاز کرد خواست تا ناحیت غرشستان را به تدبیرخویش کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 338 ). و رای تقاعدو تکاسل پیش گرفت تا عصیان او ظاهر شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 341 ). اندیشید که عصیان بر ولی نعمت خویش عاقبتی وخیم دارد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 39 ). || گناه. ذنب. اثم. بزه. جرم. جناح. مأثم. خطا. معصیت. گناه را عصیان از آن نام کردند که آدمی از گناه سخت دل می شود، چه اصل معنای عصیان سخت شدن است. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). سرکشی کردن در اوامرالهی: و کره اًلیکم الکفر و الفسوق و العصیان ( قرآن 7/49 )؛ و کفر و فسق و عصیان را بر شما ناپسند گردانید.
مبتلای درد عصیانی به طاعت بازگرد
درد عصیان را جز از طاعت نیابد کس دوا.ناصرخسرو.

فرهنگ معین

(عِ صْ ) [ ع. ] (اِمص. ) نافرمانی، سر - پیچی.

فرهنگ عمید

۱. ترک طاعت.
۲. عدم انقیاد، نافرمانی، سرپیچی.

فرهنگ فارسی

ترک طاعت، عدم انقیاد، نافرمانی، سرپیچی
۱ - گردن کشیدن نافرمانی کردن. ۲ - نافرمانی عدم اطاعت سرکشی مقابل طاعت اطاعت.

دانشنامه عمومی

عصیان (رمان). عصیان ( به آلمانی: Die Rebellion ) نام رمانی کوتاه نوشته نویسنده اتریشی یوزف روت که در سال ۱۹۲۴ منتشر شد. این رمان کوتاه ابتدا در نشریه به پیش از ۲۷ جولای تا ۲۹ آگوست انتشار یافت. از این کتاب تا به حال دو اقتباس در تلویزیون صورت گرفته است. یکبار در سال ۱۹۶۲ توسط ولفگانگ اشتاوته و بار دیگر در سال ۱۹۹۳ توسط میشائیل هانکه.
داستان این کتاب درمورد کهنه سرباز از جنگ جهانی اول برگشته ای به نام آندریاس که یکی از پاهایش را از دست داده است، می باشد.
از این کتاب دو نسخه فارسی وجود دارد. ترجمه علی اسدیان توسط نشر ماهی و ترجمه سینا درویش عمران و کیوان غفاری توسط نشر بیدگل منتشر شده است.