صیام

اسم صیام در زبان عربی به معنای روزه و روزه‌داری است. این واژه به عمل امساک از خوردن و آشامیدن در طول روز بر اساس احکام شرع اشاره دارد. در فرهنگ اسلامی، روزه به ویژه در ماه رمضان به عنوان یکی از ارکان دین شناخته می‌شود و اهمیت ویژه‌ای دارد. روزه‌داری نه تنها به معنای خودداری از غذا و نوشیدنی است، بلکه شامل پرهیز از رفتارهای ناپسند و تقویت روحیه معنوی نیز می‌شود.

انتخاب نام صیام برای یک پسر می‌تواند نشان‌دهنده ارزش‌های مذهبی و فرهنگی خانواده باشد و به نوعی به یادآوری اهمیت روزه در زندگی مسلمانان اشاره دارد. این اسم همچنین می‌تواند نمادی از تقوا و خودداری از لذت‌های دنیوی باشد و به فرد یادآوری کند که در زندگی باید به اصول اخلاقی و دینی پایبند باشد.

از آنجا که روزه‌داری در قرآن و سنت پیامبر اسلام تأکید زیادی دارد، نام صیام می‌تواند به نوعی ارتباط با این تعالیم و آموزه‌ها را نشان دهد. به طور کلی، این اسم دارای بار معنایی عمیق و مذهبی است و می‌تواند به عنوان یک یادآوری دائمی از ارزش‌های اسلامی و روحانی در زندگی فرد تلقی شود.

لغت نامه دهخدا

صیام. ( ع مص ) روزه داشتن. ( تاج المصادر بیهقی )( ترجمان علامه جرجانی ) ( دهار ). || ( اِ ) ج ِ صوم. ( غیاث اللغات ). رجوع به صوم شود:
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام.ناصرخسرو.نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت.مسعودسعد.از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان.خاقانی.نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام.مولوی. || ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام؛ عید رمضان. روز اول شوال:
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام.فرخی.حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است.حافظ.- ماه صیام؛ مه صیام. شهر رمضان. ماه رمضان. ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را:
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام.سوزنی.جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام.خاقانی.خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام.نزاری قهستانی.
صیام. [ ص ُی ْ یا ] ( ع ص، اِ ) ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.

فرهنگ معین

(ص ) [ ع. ] (مص ل. ) روزه داشتن.

فرهنگ عمید

۱. روزه گرفتن، روزه داشتن، روزه.
۲. (اسم ) [عربی، جمعِ صائم] = صائم

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) روزه داشتن. یا ماه صیام. ماه رمضان.
صائم

فرهنگ اسم ها

اسم: صیام (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: siyām) (فارسی: صیام) (انگلیسی: siyam)
معنی: روزه، روزه داشتن، ( در قدیم ) روزه گرفتن، ( در عرفان ) صوم، امساک از خوردن و آشامیدن بر اساس احکام شرع

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صِّیَامِ: روزه داری - روزه گرفتن(صوم در اصل به معنای خودداری از عمل است، مثلا صوم از خوردن، و صوم از نوشیدن، و از جماع و از سخن گفتن و راه رفتن و امثال آن به معنای خودداری از آنها است، و چه بسا در معنای آن این قید را اضافه کرده باشند، که به معنای خودداری...
ریشه کلمه:
صوم (۱۴ بار)

ویکی واژه

روزه داشتن.

جمله سازی با صیام

ساقیا عید صیام آمد و هنگام بهار به علی رغم صراحی شکنان باده بیار
از شراب و بنگ روز جمعه در ماه صیام شیخ را بالای منبر ساختن مست و ملنگ
ز تازه رویی، هر روز اوست نوروزی ز دلگشایی، هر شام اوست عید صیام
به رب دو جهان هجده هزار حیله‌ کنی که از صیام سه ده روزه برهی ای محتال
شاه اسماعیل دوم با وجود انجام منکرات، فردی مذهبی و پیرو مذهب شیعه بود. وی در جوانی در محضر میر زین‌العابدین اجل استرآبادی از عالمان شیعه قواعد و اصول مذهب شیعه را آموخته بود. احمد قمی در خلاصةالتواریخ می‌نویسد: «آن حضرت [شاه اسماعیل دوم] در امامت جمعه و جماعات و احکام صیام و صلوة و استدامت امر به معروف و نهی از منکرات و رفع بدع و مناهی ید بیضا نمود.»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال پی ام سی فال پی ام سی فال تک نیت فال تک نیت فال میلادی فال میلادی فال کارت فال کارت