صیام

اسم صیام در زبان عربی به معنای روزه و روزه‌داری است. این واژه به عمل امساک از خوردن و آشامیدن در طول روز بر اساس احکام شرع اشاره دارد. در فرهنگ اسلامی، روزه به ویژه در ماه رمضان به عنوان یکی از ارکان دین شناخته می‌شود و اهمیت ویژه‌ای دارد. روزه‌داری نه تنها به معنای خودداری از غذا و نوشیدنی است، بلکه شامل پرهیز از رفتارهای ناپسند و تقویت روحیه معنوی نیز می‌شود.

انتخاب نام صیام برای یک پسر می‌تواند نشان‌دهنده ارزش‌های مذهبی و فرهنگی خانواده باشد و به نوعی به یادآوری اهمیت روزه در زندگی مسلمانان اشاره دارد. این اسم همچنین می‌تواند نمادی از تقوا و خودداری از لذت‌های دنیوی باشد و به فرد یادآوری کند که در زندگی باید به اصول اخلاقی و دینی پایبند باشد.

از آنجا که روزه‌داری در قرآن و سنت پیامبر اسلام تأکید زیادی دارد، نام صیام می‌تواند به نوعی ارتباط با این تعالیم و آموزه‌ها را نشان دهد. به طور کلی، این اسم دارای بار معنایی عمیق و مذهبی است و می‌تواند به عنوان یک یادآوری دائمی از ارزش‌های اسلامی و روحانی در زندگی فرد تلقی شود.

لغت نامه دهخدا

صیام. ( ع مص ) روزه داشتن. ( تاج المصادر بیهقی )( ترجمان علامه جرجانی ) ( دهار ). || ( اِ ) ج ِ صوم. ( غیاث اللغات ). رجوع به صوم شود:
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام.ناصرخسرو.نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت.مسعودسعد.از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان.خاقانی.نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام.مولوی. || ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام؛ عید رمضان. روز اول شوال:
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام.فرخی.حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است.حافظ.- ماه صیام؛ مه صیام. شهر رمضان. ماه رمضان. ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را:
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام.سوزنی.جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام.خاقانی.خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام.نزاری قهستانی.
صیام. [ ص ُی ْ یا ] ( ع ص، اِ ) ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.

فرهنگ معین

(ص ) [ ع. ] (مص ل. ) روزه داشتن.

فرهنگ عمید

۱. روزه گرفتن، روزه داشتن، روزه.
۲. (اسم ) [عربی، جمعِ صائم] = صائم

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) روزه داشتن. یا ماه صیام. ماه رمضان.
صائم

فرهنگ اسم ها

اسم: صیام (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: siyām) (فارسی: صیام) (انگلیسی: siyam)
معنی: روزه، روزه داشتن، ( در قدیم ) روزه گرفتن، ( در عرفان ) صوم، امساک از خوردن و آشامیدن بر اساس احکام شرع

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صِّیَامِ: روزه داری - روزه گرفتن(صوم در اصل به معنای خودداری از عمل است، مثلا صوم از خوردن، و صوم از نوشیدن، و از جماع و از سخن گفتن و راه رفتن و امثال آن به معنای خودداری از آنها است، و چه بسا در معنای آن این قید را اضافه کرده باشند، که به معنای خودداری...
ریشه کلمه:
صوم (۱۴ بار)

ویکی واژه

روزه داشتن.

جمله سازی با صیام

ساقیا عید صیام آمد و هنگام بهار به علی رغم صراحی شکنان باده بیار
از شراب و بنگ روز جمعه در ماه صیام شیخ را بالای منبر ساختن مست و ملنگ
ز تازه رویی، هر روز اوست نوروزی ز دلگشایی، هر شام اوست عید صیام
به رب دو جهان هجده هزار حیله‌ کنی که از صیام سه ده روزه برهی ای محتال
شاه اسماعیل دوم با وجود انجام منکرات، فردی مذهبی و پیرو مذهب شیعه بود. وی در جوانی در محضر میر زین‌العابدین اجل استرآبادی از عالمان شیعه قواعد و اصول مذهب شیعه را آموخته بود. احمد قمی در خلاصةالتواریخ می‌نویسد: «آن حضرت [شاه اسماعیل دوم] در امامت جمعه و جماعات و احکام صیام و صلوة و استدامت امر به معروف و نهی از منکرات و رفع بدع و مناهی ید بیضا نمود.»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال فرشتگان فال فرشتگان فال لنورماند فال لنورماند