صیاح. [ ص ِ / ص ُ ] ( ع اِ ) آواز بلند حسب طاقت. ( منتهی الارب ). آواز. نوحه. فغان. ( غیاث اللغات ). بانگ. ( مهذب الاسماء ). || ( مص ) آواز کردن. ( منتهی الارب ). بانگ کردن. ( تاج المصادر بیهقی ):
این طلب همچون خروسی در صیاح
میزند نعره که می آید صباح.مولوی.|| ( مص ) یکدیگر را آواز دادن. ( منتهی الارب ).
صیاح. [ ص َی ْ یا ] ( ع اِ ) بوی خوشی است یا سرشستنی است. ( منتهی الارب ). عطر و قیل غِسل. ( اقرب الموارد ). || ( ص ) بانگ کننده. ( مهذب الاسماء ). آنکه بسیار فریاد کند. ( اقرب الموارد ).
صیاح. [ص َی ْ یا ] ( اِخ ) از ستارگان، و از ثوابت و از صور شمالی است. حارس الشمال. راعی الشاء. عرقوب الاسد. طاردةالبرد. درک الاسد. بقار. گاوچران. رجوع به ثوابت شود.
(ص ) [ ع. ] (مص ل. ) بانگ کردن، آواز دادن.
آواز بلند، بانگ.
بانگ کردن، فریادکردن، بانگ، آواز
۱ - ( مصدر ) یکدیگر را آواز دادن. ۲ - ( اسم ) آواز بلند. ۳ - نوحه فغان.
از ستارگان و از ثوابت و از صور شمالی است
بانگ کردن، آواز دادن.
💡 کتبالروح سراحی الکاس صیاحی ز تو اندر دورانم، که ره دور گشادی
💡 از غیب شنو نعره مستان و خمش کن یک غلغله پاک ز آواز صیاحی
💡 از صیاح عرب و فرس و فرنگ و لُر و هند هر چه مستعمل او نیست، شمارم مهمل
💡 و اوحی اللَّه الی موسی (ع): یا موسی! لا تطوّل فی الدنیا املک. فیقسو قلبک، و قاسی القلب منی بعید، و کن خلق الثیاب جدید القلب تخفی علی اهل الارض، و تعرف فی اهل السماء، و اقنت بین یدیّ قنوت الصابرین، و صح الیّ من کثرة الذّنوب صیاح الهارب من عدوّه، و استعن بی علی ذلک، فانّی نعم العون و نعم المستعان»!
💡 اصیح اشتیاقا کلما ذکرالحمی و غایة جهد المستهام صیاح
💡 اعلم ان الغبار مرتفع بالریاح مثل هوی اختفی وسط صیاح شدید
