معنی اصلی:
شناعت در زبان فارسی به معنای زشتی، بدی و قباحت است. این واژه به ویژگی‌هایی اشاره دارد که باعث می‌شود یک عمل یا رفتار به عنوان زشت و ناپسند شناخته شود. این زشتی می‌تواند به جنبه‌های اخلاقی، اجتماعی یا حتی ظاهری مربوط باشد.
معانی دیگر:
سرزنش و ملامت: این واژه همچنین به معنای سرزنش کردن یا ملامت کردن کسی به خاطر رفتارهای نادرست یا غیراخلاقی است. به عبارت دیگر، وقتی کسی به خاطر کارهای ناپسندش مورد شناعت قرار می‌گیرد، به این معناست که دیگران او را به خاطر آن رفتارها محکوم یا سرزنش می‌کنند.
بسیار زشت گردیدن: این مفهوم به فرایند یا حالتی اشاره دارد که در آن چیزی به شدت زشت و ناخوشایند می‌شود. در این زمینه، شناعت می‌تواند به معنای کاهش ارزش یا زیبایی یک چیز باشد، به گونه‌ای که آن چیز به شدت غیرقابل قبول یا زشت به نظر برسد.
