ریشه اسم
سیندخت نامی است ایرانی و تاریخی که در شاهنامه فردوسی به آن اشاره شده است. این نام به معنای «دختری از خاندان یا نسل والا» و همچنین نمادی از نجابت و بزرگواری است. سیندخت در ادبیات فارسی، به ویژه در متون حماسی، با ویژگی‌های مادرانه، تدبیر و وفاداری به خانواده شناخته می‌شود.
جایگاه تاریخی و داستانی
در شاهنامه، سیندخت همسر مهراب شاه کابل و مادر رودابه است که مادر بزرگ رستم نیز به شمار می‌رود. او نقش مهمی در داستان عشق زال و رودابه دارد؛ ابتدا به این وصلت شک داشت و نسبت به رابطه آنها هشدار داد، اما بعد با درک حقیقت، با تدبیر خود، مهراب و سام را همراستا کرد تا ازدواج زال و رودابه ممکن شود.
ویژگی‌ها و مفهوم فرهنگی
سیندخت نماد عقلانیت، تدبیر و حمایت مادری است که در شرایط حساس خانواده و جامعه نقش راهبردی ایفا می‌کند. این نام در فرهنگ ایرانی با صفت‌های نیک و توانایی مدیریت روابط پیچیده خانوادگی و اجتماعی گره خورده و نشان‌دهنده ارزش‌های اصیل زنانه و مادرانه در ادبیات حماسی ایران است.