سوئ

جُعَل نیز آمد و آن رَوث و آن خون بگردانید هر سوئی دگرگون

آن بی نیاز بنده نواز لطیفه ساز کز هر سوئی که در نگری کار و بار اوست

چو هر پاره از او سوئی برون شد چنین گشت و چنان و چند و چون شد

صید گیسوئی نگشتی زان سبب ایمن ز قیدی دانه ی خالی ندیدی لاجرم فارغ ز دامی

مغزهامان را پریشان کرده دلهامان مکدر سبزه روشن ز سوئی شیره افیون ز یکسو