دلوی

در متون تاریخی، به ویژه در منابع نسب‌ شناسی مانند الانساب سمعانی، اغلب به اجداد و نیاکان شخصیت‌ های مهم اشاره می‌شود. کلمه دلوی در این متون به عنوان نام یکی از اجداد ابوالقاسم عبیداﷲ بن محمد بن عبیداﷲ ذکر شده است. این نام ممکن است به یک قبیله، خانواده یا نژاد خاص اشاره داشته باشد.

لغت نامه دهخدا

دلوی. [ دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به دلو، که نام بعضی از اجداد ابوالقاسم عبیداﷲبن محمدبن عبیداﷲ است. ( از الانساب سمعانی ).

جملاتی از کلمه دلوی

چو دلوت گفت در دلو آی بر ماه چو دلوی زین رسن رفتی فرو چاه
چو از بالا تهی دلوی درآمد ز شیب او یکی پر بر سرآمد
دلوی که خالی از چه کنعان برآورند دربزم وصل نیست ز من بی نصیب تر
بالغه گر می کند دنیایتان تن در دهید هیچ دلوی نیست در عالم که هر دم پاره نیست؟
در بزم وصل، داغ تهی چشمی من است دلوی که خالی از چه کنعان برآمده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم