لغت نامه دهخدا خسروانه. [ خ ُ رَ / رُ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) منسوب به خسرو و کنایت از شاهانه. ( ناظم الاطباء ). شاهانه. ( آنندراج ): دو شه را درزفاف خسروانه فراوان شرطها شد در میانه.نظامی.خانه دیو دیوخانه بودگر خود ایوان خسروانه بود.نظامی.گرامی نزلهای خسروانه فرستاد از ادب سوی خزانه.نظامی.
جمله سازی با خسروانه چه جشنی بزمگاه خسروانه هزارش ناز و نعمت در میانه خانه دیو دیوخانه بود گر خود ایوان خسروانه بود ازیرا ساخت جشنی خسروانه بساطی فرخ و شایان و نیکو خلعت خسروانه سر تا پا داشته شاه خسروان ارسال بمیلاد تو جشنی خسروانه گرفتم خواهد این دارای عادل دادهام داد خسروی در شعر خلعتی خسروانه میخواهم