اتحاد

[ویکی فقه] اتحاد (ابهام زدایی). واژه اتحاد ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اتحاد (فقه)، به معنی یکی بودن دو چیز یا بیشتر به لحاظ جنس، مکان، زمان و مانند آن و دارای کاربرد در فقه• اتحاد (منطق)، به معنی یکی بودن دو چیز یا بیشتر به لحاظ جنس، مکان، زمان و مانند آن و دارای کاربرد در منطق
...
[ویکی فقه] اتحاد (فقه). اتّحاد به معنی یکی بودن دو چیز یا بیشتر به لحاظ جنس، مکان، زمان و مانند آن را گویند. از آن در باب های صلات، حج و تجارت سخن رفته است.
اتّحاد آثاری دارد که بدان اشاره می شود:۱ - سقوط اذان و اقامه۲ - متعدد نشدن کفاره۳ - ثبوت ربا۴ - ثبوت اول ماه
سقوط اذان و اقامه
از شرایط ساقط شدن اذان و اقامه نماز جماعت دوم که پس از نماز جماعت اول برپا شده است، اتّحاد عرفی مکان دو نماز جماعت است. 
متعدد نشدن کفاره احرام
اگر مُحرم در یک زمان و یک مکان چند لباس از یک نوع مانند چند پیراهن یا چند شلوار بپوشد یا چند نوع عطر بزند، دادن یک بار کفاره کفایت می کند.نیز بنا بر قولی پوشیدن چند لباس از چند نوع مانند چند پیراهن و شلوار در یک زمان و مکان موجب تعدّد کفاره نیست. 
ثبوت ربا
...
[ویکی فقه] اتحاد (قرآن). اتحاد، یعنی همبستگی و هم رایی می باشد.
این موضوع، از دیدگاه اجتماعی مورد نظر است و مقصود از آن، هم سویی در عقاید، آرا و کارها است. در این مدخل از واژه های «جمع»، «حزب»، «عصبة»، «کافه»، «لاتفرقوا»، «لاتنازعوا» و «واحدة» استفاده شده است.
اهم عناوین
اتحاد پیروان ادیان؛ اتحاد کافران؛ اتحاد مسلمانان؛ اتحاد منافقان؛ اهمیت اتحاد؛ اتحاد مؤمنان؛ عوامل اتحاد؛ محورهای اتحاد؛ منشا اتحاد.
[ویکی فقه] اتحاد (منطق). اتحاد به معانی یکی بودن و وحدت داشتن بین دو شی ء مختلف است.
اتحاد و یگانگی (Union) در اصل این است که دو شی ء مختلف یکی شوند. اتحاد، مترادف اتفاق و در مقابل افتراق است. اتحاد گاهی بر اشتراک اشیاء در یک محمول ذاتی یا عرضی اطلاق می شود، یا بر اشتراک محمولات در موضوع واحد (مثل مره و بوی سیب) یا بر اجتماع محمول و موضوع در شی ء واحد، یا بر اجتماع اجسام متعدد که اتحاد آنها یا در پایه و اساس است مثل شهر، یا در تماس و مقارنت مثل صندلی و تخت یا به اتصال است مثل اعضای بدن حیوان. نیز اتحاد بر مجموعه افرادی که هدف واحدی موجب اتحاد آنها شده باشد، اطلاق می شود مانند اتحاد نویسندگان یا اتحاد دانشجویان.
کاربرد منطقی
اتحاد در اصطلاح منطق به وحدت موضوع و محمول اطلاق می شود. در قضایای منطقی، در حمل مواطات، اتحاد به معنای اتحاد موضوع و محمول در وجهی و مغایرت در وجه دیگر است. «و حمل مواطات اقتضاء آن کند که محمول و موضوع را اتّحاد بود بوجهی، و مغایرت بوجهی». اتحاد در جنس را مجانست، در نوع را مماثلت در خاصیت را مشاکلت، در کیف را مشابهت، در کمّ را مساوات، در وضع را مطابقت، در اضافه را مناسبت و در تمام این معانی را موازات گویند. 
کاربرد فلسفی
مقصود از اتحاد این نیست که چیزی چیز دیگری بشود، یا اینکه یکی از آنها زایل شود و دیگری باقی بماند، بلکه معنی اتحاد این است که دو شی ء در عین اینکه هر دو به حال خود موجودند، وجه اشتراکی داشته باشند. مثل اتحاد از طریق ترکیب، که عبارت است از اینکه چیزی به چیز دیگری ضمیمه شود و شی ء سومی از آنها به دست آید. اتحاد دارای درجاتی است که پایین ترین درجه آن اشتراک ساده دو چیز در امور عرضی (در اعراض) است و عالی ترین درجه آن، اتحاد صوفی است.به این جهت ابن سینا گفته است: «اتحاد عبارت است از حصول جسم واحد از جمع اجسام متعدد.» هر اتحادی مستلزم این است که عناصر و اجزاء داخل در آن، از یکدیگر متمایز و مشخص باشند مانند اتحاد نفس و بدن که اتحاد جوهری است و مانع از این نیست که ما بتوانیم هر یک از نفس و بدن را بطور متمایز و واضح تصور کنیم. در اصطلاح فلسفی، نحوۀ وحدت و اتحاد اعضاء با بدن را اتّحاد طَبِیعِیّ گویند. در مقابل وحدت و اتحاد صناعی است مانند وحدت و اتحاد مواد و آلات خانه که اتحاد صناعی است. خواجه طوسی در باب سیاست مدینۀ خود و بیان فرق و امتیاز میان جماعات و برتری محبت بر عدالت و آنکه بهترین اجتماعات آنست که بر مبنای محبت استوار باشد گوید عدالت مقتضی اتحادی است صناعی و محبت مقتضی اتحادی است طبیعی.