احتراق

احتراق یا سوختن یا سوزش نتیجهٔ یک فرایند شیمیایی گرمازا میان یک مادهٔ سوختنی و عامل اکسید کننده است که با تولید گرما و تغییر شیمیایی مواد اولیه همراه می شود. آزاد کردن گرما می تواند با تولید نور به صورت شعله یا درخشش باشد. مواد سوختنی پرکاربرد معمولاً از ترکیب های آلی به ویژه هیدروکربن ها به صورت گازی، مایع یا جامد درست شده اند. همان طور که گفته شد، سوختن یک نوع واکنش اکسایش است؛ اما به خاطر سرعت بالای واکنش که منجر به تولید گرمای زیاد در زمان اندک و بالا رفتن دمای محیط واکنش و ایجاد نور و شعله می شود در دسته ای خاص قرار می گیرد. به طور مثال، در سوختن هیدروکربن ها، در واقعیت ترکیب هایی مانند کربن مونوکسید و کربن خالص، خاکستر یا دوده به جای می ماند. همچنین ممکن است میان عامل های نخستین سوختن و هوای محیط نیز واکنش صورت گیرد و چون ۷۸ درصد از جو را نیتروژن تشکیل داده، شاهد به وجود آمدن ترکیب هایی از نیتروژن اکسید باشیم.