اعطا

اعطا به معنای ارائه یا بخشیدن چیزی به فرد یا گروهی دیگر است. این عمل می‌تواند شامل هدایای مادی، حقوق، یا امتیازات باشد. در برخی موارد، اعطا می‌تواند به معنای بخشش نعمت‌ها یا توانایی‌های خاص نیز به کار رود. به عنوان مثال، خداوند به بندگانش رحمت و هدایت اعطا می‌کند.

فرهنگ عمید

عطا کردن، بخشیدن، بخشش کردن، بخشش، دهش.

جملاتی از کلمه اعطا

دو صد بارم رهاندی از مهالک رهان بازم نگردی خسته از اعطا
اعطای تابعیت به معنای آن است که یک شخص خارجی که تابعیتِ یک دولت را ندارد، از آن دولت درخواست تابعیت کند و آن دولت نیز تابعیت جدید آن شخص را بپذیرد. پس‌ از اینکه آن دولت تابعیت جدید را به آن شخص اعطا کرد، آن شخص دیگر شهروند آن کشور محسوب می‌گردد.
گر کند مادر زخشکی بخل دراعطای شیر اشگ طفلان را ید بیضاست دراجرای شیر
همانطور که در نقشه مشخص است اصل خاک بیشتر در بر جدید (قاره‌های آمریکای شمالی و جنوبی) مورد استفاده است و از سال ۲۰۰۴ هیچ کشور اروپایی‌ای از قانون اعطای تابعیت بدون قید و شرط (اصل خاک) تبعیت نمی‌کند.
خانوادهٔ حکیمی از بروجرد به تبریز رفته بودند. پدرش میرزا ابوالحسن حکیم‌باشی و عمویش میرزا محمود خان بروجردی، از پزشکان دربار مظفرالدین میرزا ولیعهد در تبریز بودند و از همین رو لقب حکیم‌الملک به آنان اعطا شده بود. این لقب بعداً به برادر بزرگترش ابراهیم رسید که بعدها نخست‌وزیر ایران شد.
او ابتدا در مسابقات انفرادی زنان پس از اورترون اندرلین و آنا ماریا مولر (هر دو از آلمان شرقی) سوم شد، اما پس از رد صلاحیت‌های اندرلین، مولر، و آنجلا به وی مدال طلا اعطا شد.
به نوشتهٔ کسروی اهواز نوین پس از اعطای اجازهٔ ناصرالدین شاه به خارجیان برای کشتیرانی در قسمت جنوبی کارون رونق دوباره یافت زیرا وجود رشته سنگی در محل کنونی پل هفتم مانع از ادامه مسیر کشتی‌ها به قسمت‌های بالا دست کارون می‌شد و کشتی‌ها ناچار بودند بار خود را در این سوی صخره تخلیه کنند و سپس به کشتی‌هایی که در آن سوی صخره بودند منتقل کنند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم